De Wonderbaarlijke genezing bij het UWV.

Het zo fantastische UWV: ze kunnen binnen een half uur een ziek persoon genezen! Wat geen normale dokter voor elkaar kan krijgen, lukt hun duidelijk wel.
Je komt ziek en arbeidsongeschikt binnen en je gaat er volledig genezen en arbeidsgeschikt weer naar buiten!!
Jawel, dit gebeurd echt, ondanks dat niet te geloven is.
In dit allemaal in de naam van de beruchte herkeuringen.

Dit overkwam mij ook vorig jaar. (augustus 2005)
Ik kwam van vakantie thuis en ik lag de 'uitnodiging' brief liggen om op bezoek te komen bij de verzekeringsarts.
Leuke 'welkom thuis'-post (NOT)
Dus ik raakte er van in de stress, want ik wist gewoon dat ik mijn uitkering zou gaan kwijtraken.
Ondanks dat mijn man zei, dat ik me er niet druk om moest maken, deed ik dat toch:
Ging er slecht van slapen, piekeren, en slecht erdoor eten omdat mijn maag zich samenkneep.
Dus het gevoel waarmee ik van vakantie thuiskwam was weg. Geen zomer meer in mijn bol en me beter voelen.
Maar me gestressed, depressief en onzeker over toekomst voelen.
Bedankt kabinet...

Zo ging ik de maand augustus in. Mijn man ging mee naar de verzekeringsarts want ik wilde er echt niet alleen heen.
Ik had al genoeg op internet gelezen en gezien op de TV, hoe er met mensen omgegaan werd.
Dat was maar goed ook, want ik had die nacht geen oog dichtgedaan omdat ik de hele nacht had liggen piekeren.
Ik was wazig in mijn hoofd door al het gezeik. Ik herinner me niet veel meer van dat gesprek, dan alleen dat hij zat te zeiken aan mijn hoofd. En hij kwam bij mij vaag over.
Het stelde geen bal voor: alleen wat vervelende vragen, geen lichamelijk onderzoek, helemaal niks. Wel vroeg hij of hij info mocht opvragen bij mijn psychiater en psycholoog. Ik had daar geen bezwaar tegen, want ik had niks te verbergen.
Zo stonden mijn man en ik binnen een half uur weer buiten.

Nog geen halve week later lag er een nieuwe 'uitnodiging' en dit keer bij de arbeidsdeskundige.
Ik mocht weer op komen draven. Ik wist dat ze de gegevens van mijn psycholoog en psychiater niet eens hadden binnen gekregen omdat ik wist dat mijn psycholoog mij alles zou laten lezen.
Dat vond ik al zeer vreemd: wel info opvragen en er verder niks meedoen??
Bij binnenkomst zei ik dat ze gelijk ter zake moest komen. Ik wist het antwoord allang, aangezien deze regering Fybromyalgie en ME en soortgelijke ziektes niet willen erkennen.
Ik kreeg gelijk: ik werd arbeidsgeschikt verklaard, ondanks dat ze wel erkennen dat ik mijn fysieke beperkingen heb.
Ze kwam met theoretische banen aanzeilen: oa. schadecorrespondent en productiewerk in de kledingbranche.
Productiewerk nog wel en dat repeterend werk juist niet goed voor mijn lichaam is.
Dat weet ik, maar zij snappen dat natuurlijk niet. Of ze willen dat gewoon niet inzien.
Het feit dat ze niet op de opgvraagde informatie wachten voordat ze hun oordeel vellen, was normaal omdat er mensen de keuring willen rekken. Heel raar en vreemd dit.

Mijn man vergeleek het hele gebeuren met het feit dat je een verzekering heb afgesloten en dat achteraf de polisvoorwaarden Gewijzigd worden. En dat een verzekeringsmaatschapij dat niet kan maken naar de klanten toe.
Maar de arbeidsdeskundige zei dat het de regels waren en dat ze er niks aan kon doen.
Dus om een lang verhaal kort te maken kwam het er op neer dat ik gewoon werk moet gaan zoeken. Of het realistisch is dat een werkgever me aanzou nemen gewoon erg klein is, was totaal niet belangrijk.
Ze wenste me veel sterkte na afloop en zo stond ik weer buiten: genezen volgens het UWV.

Wat dus gewoon inhield dat ik nog 2 maanden uitkering zou krijgen en dat ik het daarna gewoon mag uitzoeken: WW aanvragen of geen geld meer krijgen.
Bijstand krijg ik niet, aangezien dat ik een man heb die geld binnen brengt.
Mijn man en ik hebben het er over gehad om het niet aan te vechten, geen WW aan te vragen en het te laten zitten omdat mijn gezondheid belangrijker is dan die paar rotcenten.
Gelukkig konden wij de keuze maken om niet nog meer stress op de hals te halen omdat wij wel kunnen rondkomen van wat mijn man verdient.
Maar er zijn duizende mensen die die keus niet voor zich zelf mogen maken.
Die word gewoon voor hun gemaakt, aangezien ze geen keuze hebben: een bijstandsuitkering met de stress van solliciteren erbij. En dan heb ik het nog niet gehad over de financiële problemen wat er extra bij kan komen.
Ik weet in ieder geval wie met de aankomende verkiezingen mijn stem niet zal krijgen.
Want ik vind niet dat je zieken, mensen met handicaps zomaar in de kou mag zetten.
Maar helaas gebeurt dat wel en ik heb het aan de lijve mogen meemaken.

Dit is allemaal een smerige bezuinigingsmaatregel en meer is het echt niet.
En ik laat niet meer voor mij bepalen wat ik wel of niet moet doen.
Want ik zie het op dit moment zo:
Ik ben vrij om te doen wat ik wil met de mogelijkheden die ik voor mijzelf zie.
Dus het word niet achter de geraniums zitten voor mij in ieder geval.